laatste dag

Beste lezers

Morgen zijn we al terug in België. Dan kunnen we live verslag uitbrengen van onze gebeurtenissen in Cambodja. Toch willen we nog een afsluitend blogbericht plaatsen waarin we alvast iedereen willen bedanken die deze ontwikkelingsstage heeft mogelijk gemaakt.

Zoals we in ons vorige blogbericht vertelden, hebben we de leerkrachten en directie van onze school in de bloemetjes gezet. We maakten voor het voltallige lerarenteam pannenkoeken. Maïté had een vrije dag en heeft die besteed door ons de hele dag te helpen met het bakken.Hartelijk bedankt Maïté!  Aan de Engelse leerkracht Savann en aan de directie gaven we nog een extraatje. We konden altijd bij hen terecht en daardoor was de fles cava die ze kregen meer dan verdiend!

Wij hadden de pannenkoeken de maandag al gemaakt omdat we de dinsdagnamiddag al vertrokken. De dinsdagmorgen gaven we nog les. Toen kregen we te horen dat de leerkrachten nog een klein feestje voor ons in petto hadden. We kregen een hele maaltijd voorgeschoteld met onder andere kip en Cambodjaanse groenten. Wij hopen dat zij ooit de kans krijgen om eens naar België te komen. Zij raadden ons aan om zeker terug te keren naar de school als we die kans krijgen.

De dinsdag was niet alleen onze laatste dag in school maar ook de laatste dag in ons gastgezin. Ruben moest nog lesgeven in de namiddag dus namen we van hem in school afscheid. Maïté, onze gastouders en gastkinderen gingen met ons mee naar Phnom Penh. Daar vertrok onze nachtbus naar Siem Reap. Het afscheid verliep emotioneler dan we verwacht hadden. Zowel de gastkinderen als de gastouders hadden moeite om hun tranen te bedwingen. Als je zes weken samenleeft schept dat natuurlijk een band. We zullen ze absoluut niet vergeten en  hopen om ooit nog eens terug te keren! Ze misten ons zo hard dat ze al na een uur belden om te horen of alles goed ging met ons…

De laatste dagen verblijven we op hotel in Siem Reap. We genieten nog even van Cambodja en zorgen dat we niet met lege handen naar huis moeten. Siem Reap is zeer toeristisch en is dus helemaal anders dan Kampong Speu Province waar we zes weken verbleven. Toch zijn we blij dat we zowel de toeristische als de niet toeristische kant van Cambodja gezien hebben. Ik weet nog goed dat we in Kampong Speu aangestaard werden. In Siem Reap en Phnom Penh is dit helemaal niet het geval. De manier van leven is er helemaal anders. Je kan meestal zien aan de huidskleur of iemand uit de stad of van het platteland komt. De mensen uit de stad hebben een lichtere huidskleur.

Ik vertelde al dat Siem Reap heel toeristisch is. Dit is niet voor heel Siem Reap het geval. Gisteren maakten we met Butterfly Tours een fietstocht door ‘het platteland’ van de stad. Dit klinkt natuurlijk tegenstrijdig, toch is de rand van de stad gelijkaardig aan Kampong Speu waar wij verbleven. We brachten een bezoek aan onze laatste Cambodjaanse school, we zagen een mandenweverij, een rijstwijn producent, een plaatselijk marktje… Onze gids was zeer enthousiast en de fietstocht was meer dan geslaagd.  

Een groepsfoto met onze mentoren en de directie

De leerlingen zwaaien ons uit 

Het etentje met de leerkrachten

Klaar voor vertrek

We verlangen alvast naar onze thuiskomst waar we in geuren en kleuren en met meer beeldmateriaal ons volledige verhaal kunnen doen. Bedankt dat jullie onze verhalen en ervaringen gelezen hebben!

Tot binnenkort!

Elias en Miel