3e lesweek

Zondagmorgen hadden Miel en ik een interview met de moeder van mevrouw Savann. De moeder spreekt echter geen Engels, gelukkig was de Engelse leerkracht er om alles te vertalen. We sommen enkele opvallende antwoorden op:

·        

• De overheid controleerde alles en we werden gedwongen om te werken, als we dit niet deden werden we vermoord.

     ·  Ik praat veel met leeftijdsgenoten over dat onderwerp, met anderen veel minder.

• Kinderen in Cambodja moeten over de Rode Khmer leren zodat ze weten hoeveel ons land heeft afgezien.  Daarnaast is het belangrijk dat ze weten dat ons land hier nog altijd de gevolgen van draagt.

Daarna vetrokken we naar Phnom Penh waar we even gingen afkoelen in het olympisch openluchtzwembad. We kochten sportmateriaal met sponsoring van Ruben. Voor we terugkeerden naar ons gastgezin hadden we nog een ontmoeting met de consul (meneer Nowé) en zijn delegatie (meneer Vanneuville, de Cambodjaanse minister van Onderwijs…). Het was een aangename en boeiende ontmoeting.

Maandag begon een nieuwe stageweek en gaven we het sportmateriaal dat we de dag ervoor gekocht hebben. We gaan leren hoe ze dat sportmateriaal (kegels, ballen, hesjes, frisbee, volleybalnet…) op een duurzame manier kunnen gebruiken en bewaren. Dit gaan we doen door het zelf veel te gebruiken tijdens de sportlessen. Zo zien de leerkrachten en de leerlingen hoe ze het materiaal moeten gebruiken. In de school waren ze alvast laaiend enthousiast!

Gisteren en vandaag hebben we enkele sportlessen en Engelse lessen gegeven in de primary school. De leerlingen en de leerkrachten beginnen ons beter en beter te kennen. Voor ons is het echter niet gemakkelijk om ongeveer 350 namen uit het hoofd te leren. Het blijft vooral bij het herkennen van de gezichten. We vinden dat ze allemaal heel goed op elkaar gelijken, maar zij zullen waarschijnlijk net hetzelfde zeggen van ons: ‘the teachers from Belgium’.

Deze avond gaven we nog een activiteit in het weeshuis. De ‘vertrouwensspelletjes’ vielen in de smaak bij de kinderen. Jammer genoeg hoorden we dat dit onze laatste activiteit was. De Engelse leerkracht (van het weeshuis) legde ons uit dat er inspectie kwam van het hoofd van de organisatie. Wij hadden een afspraak gemaakt met de directrice dat we elke woensdag een activiteit mochten geven. Dit gebeurde zonder medeweten van enkele autoriteiten waardoor we geen laatste activiteit meer kunnen geven. Maïté en Ruben kunnen na de ‘inspectiemaand maart’ gelukkig wel nog terugkeren. Via deze weg willen we het weeshuis toch bedanken voor de kans die we kregen. Het was een ervaring die ons zeker zal bijblijven.

We namen het interview af in het huis van onze Engelse leerkracht. 

Het olympisch zwembad waar we even konden afkoelen. 

Hoog bezoek! Letterlijk en figuurlijk... 

(we zaten op het dakterras van een hotel)

We naamtekenden het sportmateriaal. 

We namen afscheid in het weeshuis.

Morgen moeten we al om 4 u 30 uit ons nestje, want dan staat er een rit van 3 uur op het programma naar het authentieke stadje Kampot.  We houden jullie op de hoogte!

Tot  later!

M. & E.