laatste dag

Beste lezers

Morgen zijn we al terug in België. Dan kunnen we live verslag uitbrengen van onze gebeurtenissen in Cambodja. Toch willen we nog een afsluitend blogbericht plaatsen waarin we alvast iedereen willen bedanken die deze ontwikkelingsstage heeft mogelijk gemaakt.

Zoals we in ons vorige blogbericht vertelden, hebben we de leerkrachten en directie van onze school in de bloemetjes gezet. We maakten voor het voltallige lerarenteam pannenkoeken. Maïté had een vrije dag en heeft die besteed door ons de hele dag te helpen met het bakken.Hartelijk bedankt Maïté!  Aan de Engelse leerkracht Savann en aan de directie gaven we nog een extraatje. We konden altijd bij hen terecht en daardoor was de fles cava die ze kregen meer dan verdiend!

Wij hadden de pannenkoeken de maandag al gemaakt omdat we de dinsdagnamiddag al vertrokken. De dinsdagmorgen gaven we nog les. Toen kregen we te horen dat de leerkrachten nog een klein feestje voor ons in petto hadden. We kregen een hele maaltijd voorgeschoteld met onder andere kip en Cambodjaanse groenten. Wij hopen dat zij ooit de kans krijgen om eens naar België te komen. Zij raadden ons aan om zeker terug te keren naar de school als we die kans krijgen.

De dinsdag was niet alleen onze laatste dag in school maar ook de laatste dag in ons gastgezin. Ruben moest nog lesgeven in de namiddag dus namen we van hem in school afscheid. Maïté, onze gastouders en gastkinderen gingen met ons mee naar Phnom Penh. Daar vertrok onze nachtbus naar Siem Reap. Het afscheid verliep emotioneler dan we verwacht hadden. Zowel de gastkinderen als de gastouders hadden moeite om hun tranen te bedwingen. Als je zes weken samenleeft schept dat natuurlijk een band. We zullen ze absoluut niet vergeten en  hopen om ooit nog eens terug te keren! Ze misten ons zo hard dat ze al na een uur belden om te horen of alles goed ging met ons…

De laatste dagen verblijven we op hotel in Siem Reap. We genieten nog even van Cambodja en zorgen dat we niet met lege handen naar huis moeten. Siem Reap is zeer toeristisch en is dus helemaal anders dan Kampong Speu Province waar we zes weken verbleven. Toch zijn we blij dat we zowel de toeristische als de niet toeristische kant van Cambodja gezien hebben. Ik weet nog goed dat we in Kampong Speu aangestaard werden. In Siem Reap en Phnom Penh is dit helemaal niet het geval. De manier van leven is er helemaal anders. Je kan meestal zien aan de huidskleur of iemand uit de stad of van het platteland komt. De mensen uit de stad hebben een lichtere huidskleur.

Ik vertelde al dat Siem Reap heel toeristisch is. Dit is niet voor heel Siem Reap het geval. Gisteren maakten we met Butterfly Tours een fietstocht door ‘het platteland’ van de stad. Dit klinkt natuurlijk tegenstrijdig, toch is de rand van de stad gelijkaardig aan Kampong Speu waar wij verbleven. We brachten een bezoek aan onze laatste Cambodjaanse school, we zagen een mandenweverij, een rijstwijn producent, een plaatselijk marktje… Onze gids was zeer enthousiast en de fietstocht was meer dan geslaagd.  

Een groepsfoto met onze mentoren en de directie

De leerlingen zwaaien ons uit 

Het etentje met de leerkrachten

Klaar voor vertrek

We verlangen alvast naar onze thuiskomst waar we in geuren en kleuren en met meer beeldmateriaal ons volledige verhaal kunnen doen. Bedankt dat jullie onze verhalen en ervaringen gelezen hebben!

Tot binnenkort!

Elias en Miel 

laatste stagedagen

Goedenavond beste lezers. Vandaag verblijven we nog exact een week in Cambodja. We hebben het hier helemaal naar onze zin. Zowel het gastgezin, de plaatselijke bevolking, de leerkrachten en de leerlingen kijken niet meer raar op als ze een  paar blanke Belgen zien voorbijwandelen. 

We merken dat de leerlingen tijdens de herhaling de woorden beter en beter beginnen te onthouden. Soms gebruiken ze de woorden zelf buiten de klasmuren of tijdens de sportlessen. Zo leren we tijdens de Engelse les de lichaamsdelen aan. Tijdens het spelletje jagerbal hoor je de leerlingen dan soms het woordje ‘head’ gebruiken, omdat ze niet tegen het hoofd mogen gooien.  Sommige leerlingen kenden het woord natuurlijk wel al, maar anderen zullen het zeker opgepikt hebben tijdens de Engelse les. Ook andere woorden proberen we te herhalen tijdens de sportlessen en daar heeft iedereen baat bij.

Woensdagavond nam het gastgezin ons mee naar een plaatselijk volksfeest. We hadden geen al te grote verwachtingen, maar de sfeer was er zeker op zijn best. We maakten kennis met typische Cambodjaanse gezangen en dansen. Daar hoorde een kermis bij voor de jongere generatie en een marktje voor de ouderen.  Voor ieder wat wils dus… 

Donderdag is normaal onze vrije dag, maar deze week was dit niet het geval. Het was een echte werkdag. Om 8 uur ’s morgens waren we al in de weer om een grote verspringbak te maken voor de lagere school. Vorige week zijn we naar een bouwbedrijf geweest en we hebben daar 15 ton zand besteld… Het plan was echter dat we zandbak (met het oude zand) zouden uitgraven in de voormiddag en dat de vrachtwagen dan om 14 u zou komen zodat we het nieuwe zand alleen maar wat hoefden te verspreiden over de zandbak. Jammer genoeg liep er hier iets grondig fout. De vrachtwagen was er al om 7u (!) ’s morgens en hij had het zand al gelost naast de zandbak. Toen we daar aankwamen zagen we dat het grof zand was. Wij hadden fijn zand besteld voor de veiligheid van de kinderen. Gelukkig was de tweede lading fijn zand (die we dan als bovenlaag gebruikten). Als het zand op het gevraagde tijdstip geleverd was, ging er geen probleem geweest zijn. We waren nog aan het uitgraven waardoor het zand nog niet in de zandbak gelegd kon worden. Er was één groot lichtpunt tijdens al het harde werk. We kregen steun van heel wat leerkrachten en leerlingen. Ze deinsden er niet voor terug om de schop te pakken en mee te werken! Dit motiveerde ons om verder te doen en om niet op te geven… Zo veel zweet en doorzettingsvermogen heb ik nog nooit gezien!  De verspringbak was rond 17 u helemaal af. Maar de grootste opdracht zal zijn om de verspringbak te onderhouden. Ruben zal er op toezien dat dit onderhouden wordt en zal de school daarbij helpen zodat ze het ook kunnen als hij weg is.  We hopen dat de school inziet dat niet alleen de verspringbak moet onderhouden worden, maar ook al het andere materiaal dat ze kregen van ons (frisbee, kegels, ballen…). 

Naast het harde werk was er ook nog tijd voor enkele interviews met onze mentor en de directeur. Verschillende onderwerpen kwamen aan bod, van het loon die ze maandelijks ontvangen tot en met de gebeurtenissen van de Rode Khmer. Dit laat duidelijk nog grote littekens na bij onze directeur (hij leefde tijdens deze periode en was toen 12 jaar oud).  Na het interview werden we er toch eventjes stil van… Gelukkig konden we daarna alles wat laten bezinken en praatten we nog na over wat andere onderwerpen.  Om nog even terug te keren op het loon: de leerkrachten in Cambodja verdienen 1/15 van leerkrachten in België. We gaven als tip mee dat ze beide lonen beter niet vergelijken met elkaar, omdat het leven in België ook duurder is dan hier. Natuurlijk is dit nog altijd niet in verhouding, maar zo wordt het toch wat gerelativeerd.

Vandaag was een dag vol papierwerk. Na een voormiddag hard te hebben gewerkt voor school bespraken we samen met de mentor onze zelfevaluatie, portfolio’s en onze laatste lessen voor volgende week. We beseffen maar al te goed dat mevrouw Savann , de andere leerkrachten en directieleden heel veel voor ons hebben gedaan. We zijn hen heel dankbaar en gaan ze hier zeker voor in de bloemetjes zetten.

Wordt vervolgd!

Meester Elias doet ook graag eens mee tijdens de sportles.

De pannenkoeken van Maïté vielen in de smaak dinsdag. 

Groepsfoto met onze 7 mentoren en 2 directieleden. 

Vele handen maken licht werk. De verspringbak is een feit... 

Interview met mevrouw Savann en de directeur.

Genoeg 'materiaal' aanwezig om de lichaamsdelen aan te leren. 

Elias in volle actie... 

Tot volgende week,  tot ons (jammer genoeg) laatste blogbericht!

M. & E. 

Start laatste volledige lesweek

Onze stage zit er al bijna op. We proberen jullie nog zo veel mogelijk op de hoogte te houden van onze laatste activiteiten.

Zoals we in ons vorig blogbericht al vertelden, vertrokken we donderdag heel vroeg naar Kampot. Daar zwommen we wat in de rivier, keken we even rond op het marktje en bezochten we een dierenpark. Dat park was erg verwaarloosd, ondanks de zeldzame dieren die er aanwezig waren. Buiten ons en het gastgezin waren er geen andere bezoekers te zien. We konden in alle rust kijken naar een beer, een paar tijgers, een leeuw,  een leeuwin en haar welp, een krokodil, twee olifanten, een aantal spectaculaire vogels enz. Er ging een speciale sfeer in het park. We voelden ons wat ongemakkelijk omdat de dieren in erbarmelijke omstandigheden leven. Aan de andere kant was het park toch zeker een bezoek waard!

Op aanraden van de consul gingen we naar een school in Kampot. De consul wil daar in samenwerking met enkele Belgische voetbalteams investeren om er een sportschool van te maken. We kregen een korte rondleiding. Tijdens die rondleiding zagen we dat er nog heel wat mogelijkheden zijn om extra sportinfrastructuur te bouwen, maar vooral om die te onderhouden. De school beschikt al over een voetbalveld, een volleybalterrein, een basketbalterrein en een verspringbak. Deze lagen er onverzorgd bij. Ze waren overwoekerd door onkruid. Op het basketbalveld groeiden zelfs enkele struiken. De directeur sprak met ons via een tolkende leerkracht. Hij zei dat als er geïnvesteerd werd dat ze het terrein dan wel zouden onderhouden. Onze mening was daarbij dat ze dit met hun vorige terrein beter al gedaan hadden. Ruben maakte een verslag van ons bezoek dat we later aan de consul bezorgden.

Vrijdag en zaterdag gaven we de aangepaste les aan de 2 klassen van de 6^e graad. De basis van de les was hetzelfde als die van de 4^e en 5^e graad. In de 6^e graad herhaalden we de oefening op verkopen en kopen. Zowel wijzelf als de leerlingen beginnen meer en meer vertrouwd te geraken met de Engelse instructietaal tijdens de lessen. Vorige week leerden we de dierennamen in het Engels. In de zesde graad gaven we wat extra woordenschat zodat de leerlingen die al vlot Engels kunnen voldoende uitgedaagd blijven. Niet enkel tussen de verschillende graden doen we aan differentiatie. We proberen in iedere klas dit principe toe te passen. De leerlingen die het alfabet al volledig onder de knie hebben, kunnen al beginnen met het schrijven van de aangeleerde woorden.

Zaterdag kwam de consul ons in het gastgezin bezoeken. We spraken over de mogelijkheden van de sportschool in Kampot. Hij ging ook mee naar de lagere school om eens met onze directeur te spreken. Hij vertelde dat ze heel tevreden waren over onze inzet. Er werd ook nog wat over het materiaal gesproken die we voor de school aangekocht hebben. De consul bleef niet lang aangezien hij die avond nog terug naar België vertrok.  

We schrokken er zelf wat van, maar onze laatste volledige lesweek is al begonnen. Uiteraard zullen we blij zijn om familie en vrienden binnenkort terug te zien. Toch zullen we onze school, de leerkrachten en het gastgezin hier missen. In de laatste lesweek focussen we op de kleuren en de lichaamsdelen. Zo leren we bijvoorbeeld het liedje ‘hoofd, schouders, knie en teen’ aan in het Engels. In de lessen LO gaan we verder met de loop-, tik en balspelen. Bij die sportspelen kunnen we onze Engelse instructies soms al wat ondersteunen met enkele woorden in het Khmer. We hebben een eigen woordenboek opgesteld met woorden die we hier goed kunnen gebruiken.  Vooral in de 4^e graad kan dit handig zijn omdat het niveau voor Engels daar nog steeds wat minder is. In de 5^e en 6^e graad geven we de instructies volledig in het Engels. Dit lukt zonder al te veel problemen. Dit is een goeie manier om hun ook tijdens de sportlessen nog wat Engelse woorden bij te leren. 

Groepsfoto in de rivier in Kampot

De kleine kooi van de leeuwin met haar welp. 

De rondleiding in de toekomstige sportschool van Kampot. 

Zoals je ziet is het basketbalveld niet meer wat het geweest is... 

De hesjes om de ploegen te verdelen worden goed gebruikt. 

De consul op bezoek in ons gastgezin. 

We proberen onze blog voor ons vertrek zeker nog eens aan te vullen.

Tot binnenkort dus!

Groeten
Elias en Miel 

3e lesweek

Zondagmorgen hadden Miel en ik een interview met de moeder van mevrouw Savann. De moeder spreekt echter geen Engels, gelukkig was de Engelse leerkracht er om alles te vertalen. We sommen enkele opvallende antwoorden op:

·        

• De overheid controleerde alles en we werden gedwongen om te werken, als we dit niet deden werden we vermoord.

     ·  Ik praat veel met leeftijdsgenoten over dat onderwerp, met anderen veel minder.

• Kinderen in Cambodja moeten over de Rode Khmer leren zodat ze weten hoeveel ons land heeft afgezien.  Daarnaast is het belangrijk dat ze weten dat ons land hier nog altijd de gevolgen van draagt.

Daarna vetrokken we naar Phnom Penh waar we even gingen afkoelen in het olympisch openluchtzwembad. We kochten sportmateriaal met sponsoring van Ruben. Voor we terugkeerden naar ons gastgezin hadden we nog een ontmoeting met de consul (meneer Nowé) en zijn delegatie (meneer Vanneuville, de Cambodjaanse minister van Onderwijs…). Het was een aangename en boeiende ontmoeting.

Maandag begon een nieuwe stageweek en gaven we het sportmateriaal dat we de dag ervoor gekocht hebben. We gaan leren hoe ze dat sportmateriaal (kegels, ballen, hesjes, frisbee, volleybalnet…) op een duurzame manier kunnen gebruiken en bewaren. Dit gaan we doen door het zelf veel te gebruiken tijdens de sportlessen. Zo zien de leerkrachten en de leerlingen hoe ze het materiaal moeten gebruiken. In de school waren ze alvast laaiend enthousiast!

Gisteren en vandaag hebben we enkele sportlessen en Engelse lessen gegeven in de primary school. De leerlingen en de leerkrachten beginnen ons beter en beter te kennen. Voor ons is het echter niet gemakkelijk om ongeveer 350 namen uit het hoofd te leren. Het blijft vooral bij het herkennen van de gezichten. We vinden dat ze allemaal heel goed op elkaar gelijken, maar zij zullen waarschijnlijk net hetzelfde zeggen van ons: ‘the teachers from Belgium’.

Deze avond gaven we nog een activiteit in het weeshuis. De ‘vertrouwensspelletjes’ vielen in de smaak bij de kinderen. Jammer genoeg hoorden we dat dit onze laatste activiteit was. De Engelse leerkracht (van het weeshuis) legde ons uit dat er inspectie kwam van het hoofd van de organisatie. Wij hadden een afspraak gemaakt met de directrice dat we elke woensdag een activiteit mochten geven. Dit gebeurde zonder medeweten van enkele autoriteiten waardoor we geen laatste activiteit meer kunnen geven. Maïté en Ruben kunnen na de ‘inspectiemaand maart’ gelukkig wel nog terugkeren. Via deze weg willen we het weeshuis toch bedanken voor de kans die we kregen. Het was een ervaring die ons zeker zal bijblijven.

We namen het interview af in het huis van onze Engelse leerkracht. 

Het olympisch zwembad waar we even konden afkoelen. 

Hoog bezoek! Letterlijk en figuurlijk... 

(we zaten op het dakterras van een hotel)

We naamtekenden het sportmateriaal. 

We namen afscheid in het weeshuis.

Morgen moeten we al om 4 u 30 uit ons nestje, want dan staat er een rit van 3 uur op het programma naar het authentieke stadje Kampot.  We houden jullie op de hoogte!

Tot  later!

M. & E.